به گزارش مشق صلح، تقابل تاکسی ها با زندگی از آن تقابل هایِ نابرابر است، از آن هایی که ذره ذره شیره جان آدمی را می مکد اما آنچه می دهد ناچیز و از هم گسستنی است.
براستی چند بار باید پدالِ کلاچ و ترمز را زیر پا فشار داد، چقدر باید پشت ترافیک ماند و تا کِی باید برای زندگی نوربالا زد که زندگی هم جوابمان را بدهد؟
یا زندگی چشم هایش عیب کرده یا مسیر عبوری ما نادرست است و الا با این همه دوندگی، حال امروز ما باید بهتر باشد.
ما همچنان ادامه خواهیم داد و بازهم ترمز و کلاچ و گاز را زیر پاهایمان فشار می دهیم. ما ناامید نمی شویم، زندگی باید چشم هایش را بازتر کند، او باید نور بالاهایِ ما را ببیند!
✍️ محسن فراغت
