پدر علم کویرشناسی ایران چشم از جهان فروبست

کردوانی تحصیلات ابتدایی را در دبستان داراب ریکان و دوره متوسطه را تا کلاس ۹ در دبیرستان آفتاب گرمسار گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم از دبیرستان رازی تهران (مدرسه فرانسوی‌ها) برای ادامه تحصیل به آلمان می‌رود و مراتب تحصیلی‌اش را تا دکترای رشته عمران کویر طی می‌کند. وی در سال ۱۳۴۵ موفق به اخذ مدرک دکتری می‌شود.

وی پس از بازگشت به ایران به عنوان نخستین عضو هیأت علمی دانشکده تازه تأسیس کشاورزی ارومیه، مشغول به خدمت شد و پس از دو سال تدریس در این دانشکده در سال ۱۳۴۷ شمسی به گروه آموزشی جغرافیای دانشگاه تهران انتقال پیدا کرد و در همین سال‌ها بود که مطالعه میدانی خود روی مناطق کویری ایران را با جدیت فراوان پی گرفت.

کویر (نمک‌زار) بزرگ مرکزی ایران و مناطق همجوار آن، جغرافیای خاک‌ها، حفاظت خاک، اکوسیستم‌های طبیعی، اکوسیستم‌های آبی، آب‌های شور، آب‌های سطحی و زیرزمینی، ژئوهیدرولوژی، مناطق خشک و مناطق خشک: ویژگی‌های اقلیمی، علل خشکی، مسائل آب و غیره، خشکسالی و راه‌های مقابله با آن در ایران از کتاب‌های وی است که در زمان حیات خود و در حین تحقیقاتش منتشر کرده است.

وی همواره بر روش‌های استفاده شده در کشور برای جلوگیری از ریزگرد را نقد کرده و معتقد بود ریزگردهای داخلی ناشی از زمین‌های کشاورزی است که به دلیل کمبود آب رها شده‌اند. او در زمان حیات خود در این باره گفته بود که زمین کشاورزی تا زمانی که کشت و کار در آن انجام می‌شود، ریزگرد تولید نمی‌کند و در صورتی که خشک شود تا ۶-۵ سال ریزگرد ندارد؛ چرا که ریشه گیاهان مانده در زمینه «هوموس» (یک نوع مواد آلی کربن‌دار تیره‌رنگ خاک) تولید می‌کند و این ماده موجب چسبندگی خاک خواهد شد.

دکتر کردوانی پدر علم کویرشناسی ایران امروز پنجشنبه، ۲۸ مرداد ماه چشم از جهان فرو بست و این ضایعه را به جامعه علمی کشور تسلیت می‌گویيم.